天才一秒記住【UU看書】地址：www.uukanshu.co
經過漫長的等待，令人期待已久的五一假期終於來臨了！這對祝悠然來說無疑是個絕佳的機會，可以讓她暫時拋開繁忙的工作和學習，回家去探望一下歲歲。
早在假期到來之前，祝悠然就已經精心規劃好了一切。她提前搶購到了來回的車票，心中滿懷著期待和興奮。對於這次行程，她有著特殊的目的：儘管在與歲歲的每一次通話中，從對方輕鬆愉悅的語氣裡能夠察覺到歲歲離婚後的日子似乎過得比以前更美好，但祝悠然仍然堅持要親自回去看望一下，只有這樣才能真正放下心來。
她知道，親眼見到歲歲的笑容、感受她真實的生活狀態，才是最能慰藉自已內心擔憂的方式。這種牽掛不僅僅源自於友情的深厚，更源於對歲歲幸福與否的真切關懷。所以，無論如何，她都決定踏上這段歸鄉之旅，給彼此一個溫暖而難忘的相聚時光。
經過十三個小時的時間祝悠然終於回到自已的家，爸媽已經做好一桌祝悠然喜歡的飯菜。“Сүи Сүигийн хүүхдүүдтэй салсан, тэр танд энэ тухай хэлсэн үү?歲歲帶著孩子離婚了，她和你說沒說這件事？”飯桌上祝悠然媽媽問道。
“Би хэлсэнчлэн энэ удаад Суйсүйтэй уулзахаар буцаж ирнэ.嗯，說了的，我這次回來準備過去看看歲歲。”祝悠然回答道。
“Suisui бол сайн охин, гэхдээ тэр эхэндээ зөвлөгөө сонсоогүй, энэ удаад салах шийдвэр гаргаж чадсан нь сайн хэрэг.歲歲是個好女孩，就是當初太不聽勸了，這次能下定決心離婚也挺好的。”祝悠然哥哥插嘴說道。
祝悠然聽到哥哥的話轉頭看去，輕輕的揚起頭驕傲的說“Мэдээжийн хэрэг, таны сайн найз хэн байх нь хамаагүй, эгч минь, чи муу найзалж чадах хүн мөн үү?那當然，也不看是誰的好朋友，你妹妹我是會交壞朋友的人嗎？”
“Тиймээ, тийм ээ, миний эгч үргэлж найз нөхөдтэй болох нүдтэй байсан. Би чамд нэг том тахианы бөмбөр өгье.是是是，我妹妹交朋友的眼光一直都很好。來給你一塊大雞腿，好久沒回來了都瘦了。”祝悠然的哥哥給她夾了個大雞腿放在她碗裡。
“Би гурван фунт нэмсэн тул таны нүдэнд би туранхай байна我都胖了三斤，也就在你們眼裡我瘦。”祝悠然嘴上說著筷子依然夾起了雞腿吃起來。
“Муу гэрлэлтээс гадна түүний дүү нь гэрлэхээсээ өмнө Сүи Сүйтэй сайн харилцаатай байсан түүнийг төрсөн эгч юм шиг Суй Сүи салсан. Гэртээ буцаж ирээд бэр эгч нь түүнийг улам өрөвдөв.除了婚姻不好，歲歲也算有福的，他哥哥自小就對她好，她嫂嫂在結婚前就和歲歲關係很好，結了婚更是把她當親妹子一樣疼愛，歲歲離婚回家以後她嫂子更是心疼她。”祝悠然媽媽說完又看了一下祝悠然的哥哥，接著說“Ирээдүйд эхнэр хайхдаа чамтай таарч тохирох хүн олох хэрэгтэй буцаж ир, аав бид хоёр үүнийг хийхгүй.你學著點，以後找媳婦兒也要找個能和悠悠相處的來的，悠悠在家的時間不多，回來再受嫂子欺負那我和你爸可不幹。”
“Санаа зоволтгүй ээ, ээж ээ, би аав, та хоёрыг хараарай гэж урьдчилж авчирч өгөх болно.放心吧媽媽，我到時候絕對會提前帶回來讓你和爸看好了才行。”祝悠然哥哥拍了拍自已的胸保證到。
“Үгүй ээ, ээжийн хэлдгээр миний эгч дүү хоёрт таалагдаж байгаа бол жилдээ эгчдээ дургүй хүрээд ирэхгүй л дээ , Би зүгээр л аав ээжтэйгээ үлдэж чадна, би ч гэсэн эмээгийнд очно不用，只要我未來的嫂子爸爸媽媽和哥哥喜歡就好，就像媽媽說的我一年回不來多少次，回來如果嫂嫂不喜歡我，我只管跟著爸爸媽媽在一起就好，不行我去爺爺奶奶那裡也可以。”祝悠然插嘴說道。
“За, эхлээд идэцгээе! Машины жолоочоор удаан ажиллаад их ядардаг.好了先吃飯吧！坐了這麼久的車悠悠也挺累的。”祝悠然爸爸開口結束這個話題。
祝悠然媽媽一邊心不在焉地吃著飯，一邊暗自思忖：“要是當初歲歲沒有那般執著地非要不顧一切嫁給楊帆該有多好啊！那樣的話，自家那個傻小子就能迎娶歲歲進門了。畢竟這麼多年以來，我一直將歲歲當作親生女兒般疼愛有加。”想到這裡，她不禁重重地嘆了口氣，心中滿是惋惜之情。
哎，只怪自家傻兒子福薄命淺，無福消受這段良緣。儘管如今歲歲已經離異，但剛剛經歷過一場失敗婚姻的打擊，想必短時間內很難再輕易接受另一段全新的感情吧？而對於自家那個傻兒子內心真實想法究竟如何，祝悠然媽媽也是一頭霧水。曾經他口口聲聲要把歲歲娶回家做媳婦，可自從歲歲與楊帆走到一起之後便絕口不再提及此事。不僅如此，這些年來他始終未曾談過戀愛、尋找伴侶，彷彿對愛情已然失去興趣一般。
然而有趣的是，當得知歲歲生活不如意並打算離婚時，傻兒子卻表現出異乎尋常的興奮與喜悅。可自那時起直至今日，他都未主動提起半句關於歲歲的話題。今日倒是破天荒地頭一遭聊起了歲歲，這著實讓人摸不著頭腦。
或許只有傻兒子本人才知曉其內心深處真正所思所想吧……
吃過飯後祝悠然哥哥很自覺的開始收拾碗筷，看到妹妹準備幫忙一起收拾就說：“Маргааш эрч хүчтэй байхын тулд та эхлээд амраарай.你先去休息吧，早點休息明天才有精神。”
祝悠然也沒有多推脫，很聽話的回去休息了，躺在床上想著歲歲的事沒多久就睡著了。
祝悠然媽媽和爸爸坐在客廳的沙發上，一邊看著電視，一邊閒聊著。
“Тэр хүүхэд юу бодож байсныг би мэдэхгүй.也不知道那小子到底是怎麼想的……”祝悠然媽媽輕輕嘆了口氣說道：“Шиянгийн саяхан Суйсүйтэй харьцаж байгаа нь намайг үнэхээр эргэлзүүлж байна! Гэрлэх гэж байхад нь ганцаараа архи ууж бүтэн шөнийг өнгөрөөсөн. Харин дараагийн өдөр нь яах вэ? Гэхдээ юу ч болоогүй юм шиг л байлаа. Гэр бүлийн амьдрал нь сэтгэл хангалуун бус болж, салах төлөвлөгөө гаргахад тэрээр маш их догдолж, Ян Фан дээр очиж оноогоо тогтоохыг хүсч, ууртай харагдаж байв. Гэвч Суйсүйг үнэхээр салсан гэдгийг мэдээд маш их баярлаж, хүүхэд шиг бүжиглэжээ. Гэвч удалгүй тэр гэнэт бүх зүйл өмнөх рүүгээ буцсан мэт чимээгүй болов. Харамсалтай нь, түүний зүрх сэтгэлд Suisui байгаа эсэхийг би үнэхээр ойлгохгүй байна ...（熙陽在對待歲歲這件事情上，最近的表現實在是讓我摸不著頭腦啊！當初歲歲要結婚的時候，他竟然一個人在外面喝了整整一夜的悶酒。可第二天呢？卻又像是什麼都沒有發生過似的。等到歲歲婚後生活不如意，打算離婚時，他甚至激動得想要去找楊帆算賬，一副怒髮衝冠的樣子。然而當得知歲歲真的離了婚以後，他卻高興得像個孩子一樣手舞足蹈。可沒過多久，他又突然變得沉默寡言，彷彿一切都回到了從前。唉，我真是搞不懂，他心裡究竟還有沒有歲歲這個人吶......）”
祝悠然爸爸默默地聽著妻子的訴說，眉頭微皺，似乎也在思考著這個問題。過了一會兒，他緩緩開口道：“Магадгүй Шиян Суйсүйд үргэлж гүн гүнзгий мэдрэмж төрж байсан ч янз бүрийн шалтгааны улмаас үүнийгээ илэрхийлж чадахгүй эсвэл яаж нүүр тулахаа мэдэхгүй байв. Эцсийн эцэст тэдний хооронд маш олон сайхан дурсамжууд байсан бөгөөд тэднийг явуулахад амаргүй байв. Түүгээр ч барахгүй хүн бүр мэдрэмжийг өөр өөрөөр зохицуулдаг бөгөөд бид бусдыг хэмжихийн тулд өөрсдийн хэм хэмжээг ашиглаж чадахгүй. Магадгүй цаг хугацаа хариултаа өгөх байх, хүлээцгээе.（也許熙陽對歲歲的感情一直很深，但由於種種原因，他無法表達出來或者不知道該如何面對吧。畢竟他們之間曾經有過那麼多美好的回憶，不是說放下就能輕易放下的。而且每個人處理感情的方式都不同，我們也不能用自已的標準去衡量別人。或許時間會給出答案，讓我們拭目以待吧。）”說完，他拍了拍祝悠然媽媽的肩膀，表示安慰。